De derde week alweer. De tijd vliegt. Deze week schilderen we in de Boboli tuinen. Omdat de dag met regen is begonnen en de vooruitzichten onduidelijk zijn heeft Daniella ons meegenomen naar haar atelier in de buurt van de Porto Romana. Wat een geweldige plek. Prachtige modelstudies en stillevens hangen en staan overal. Ongelooflijk goed en fraai afgewerkt. Omdat het buiten regende zijn we met zelfstudie aan het werk gezet. Mijn manco was volgens Daniella dat ik teveel aandacht had voor details. Ik ken mezelf.
Zoals ze zelf zegt, je moet als schilder niet tussen de kijker en het schilderij gaan staan. Gun de kijker zijn eigen interpretatie en laat dingen in het ongewisse. Als je alle details invult dan wordt een landschap saai. Tot op zekere hoogte kan ik me daarin vinden. Het is in elk geval een bepaalde stijl van schilderen, de Florence stijl.
Ik krijg een boek in de handen gedrukt van een Russische schilder, Arkhip Kuindzhi (1842 - 1911). Deze schilder heeft zich in zijn landschappen toegelegd op het uitdrukken en schilderen van sfeerbeelden. Het is de bedoeling om zijn landschappen te bestuderen en een van de werken na te schilderen. Ik heb uit het boek gekozen voor een winterlandschap met enkele huizen waarvan de besneeuwde daken scherp afsteken tegen de donkerblauwe lucht. Dit is een goede oefening om je eigen schildertechniek te ontwikkelen en te verbeteren.
Kuindzhi heeft gebruik gemaakt van een donkere onderschildering waar overheen hij de lichtere kleuren heeft aangebracht. Het best is dat te zien waar hij met de achterkant van een penseel of met de punt van een paletmes krassen in de natte verf heeft gemaakt om takken van struiken en bomen te suggereren. Hierbij komt de donkere onderschildering weer terug.
Als het buiten te slecht weer is om te schilderen is dit een heel goed alternatief.
Onderstaand het resultaat van tweeënhalf uur schilderen.
.JPG) |
| Naar een landschap van Arkhip Kuindzhi |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten