Na een voorspoedige treinreis goed aangekomen in Florence. Treinen is geweldig en een mooie manier om je ontspannen naar Italië te laten brengen. Gisteravond op een terrasje naar Nederland México zitten kijken samen met een aantal Mexicaanse en Oranjefans. De Mexicanen maakten aanvankelijk veel herrie maar waren na afloop erg stil.
Maar waar we voor kwamen was toch het schilderen van landschappen.
Vanochtend kennis gemaakt met Daniele Astone, een jonge Italiaanse schilderes. Onze kleine groep bestaat uit twee Denen, twee Amerikanen, een Engelse en myself.
Ze heeft een theoretische verhandeling gehouden over hoe een landschap wordt opgezet met een ruwe schets direct met penseel op doek. Vervolgens concentreer je je op de toonwaardes. Wat is donker, wat heeft een middentoon en welke delen zijn licht. Daarmee krijg je een goed beeld van de compositie. Een goed landschap daar moet je in kunnen/willen lopen door perspectieflijnen te gebruiken. Dit kan een weg zijn of een waterloop. Ze heeft verteld over het gebruik van kleuren op de voorgrond en verder maar achteren. Door te variëren in toonwaardes en kleurhelderheid (croma) schep je diepte. Hoe verder weg hoe blauwer het landschap.
Er wordt gewerkt buiten in het landschap direct op een paneeltje van 30 x 40 of 24 x 30.
Rond 10 uur zijn we naar buiten gegaan en heeft Daniele een demo gegeven aan de oevers van de Arno. Heel verhelderend om de opbouw van een schilderij vanaf het begin te kunnen zien.
Daniele geeft een demo
resultaat van een uurtje werk
